یا أَیهَا النَّبِى قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یدْنِینَ عَلَیهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن یعْرَفْنَ فَلَا یؤْذَینَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا
«ای پیامبر! به زوجه های خود و دختران خود و زنهای مومنین بگو؛به جلباب خود را بپوشانند.این نزدیکتر است که آنها را به ستر و عفاف بشناسند.پس فساق و اراذل،معترض آنها نشوند و اذیت به آنها نکنند و خداوند آمرزنده و مهربان است.»
جلباب:در اکثر کتب اهل لغت آمده «جلباب جامه ای است از چارقد وسیع تر و از عباء بلندتر»در کتاب حجاب فاطمی نیز آمده که:«جلباب یک پوشش سراسری یکدست است که از روی سر شروع شده و تا قدمگاه زن را می پوشاند لذا جلبا مانتو نیست»
در حقیقت جلباب همان چادر است و این آیه اثباتی است برای کسانی که می گویند چادر در قرآن نیامده است
در تفسیر این آیه آمده است که «یدنین»به معنای آویختن و رها کردن است چون اگر زن چادرش را جمع و جور کند اندام او بیشتر در معرض نامحرم قرار می گیرد و باید ان را مانند پرده بیاویزد و رها کند.
پس از نماز مغرب و عشاء ، مردان جوان بر سرِ راه زنان می ایستادند و به آنان سخنانی ناشایست می گفتند و آزار می رساندند که آیه فوق نازل شد.